آمار نشان مي دهد كه بيش از 80 درصد از زنان قبل از 55 سالگي فيبروم رحمي را تجربه مي كنند. ، و به طور قابل توجهي در زندگي آنها دخالت مي كند.
اكثر متخصصين زنان و زايمان، درمان دارويي (مانند ايبوپروفن/ترانگزاميك اسيد، قرص هاي ضد بارداري، IUD حاوي پروژسترون) را توصيه مي كنند كه در بهترين حالت يك راه حل موقت است. هنگامي كه اين مورد ناموفق بود، جراحي معمولاً گزينه بعدي توصيه مي شود. اين جراحي در يكي از دو گزينه انجام ميشود: برداشتن برخي از فيبرومها از طريق ميومكتومي يا هيستركتومي همراه با برداشتن رحم با جراحي.
هيستركتومي امكان بچه دار شدن را از بين مي برد، بنابراين زناني كه مايل به حفظ باروري خود هستند مي توانند احساس كنند كه گزينه ديگري ندارند. اگرچه ميومكتومي مي تواند علائم فيبروم رحم را در كوتاه مدت تسكين دهد، اكثر زنان نمي دانند كه ميومكتومي به ندرت تمام فيبروم ها را از بين مي برد و بنابراين ميزان عود ميومكتومي بسيار بالا است (11٪ در سال!). امروز در مورد عوارض جانبي رايج و كمتر شناخته شده جراحي ميومكتومي صحبت مي كنيم.
1. ميومكتومي هيستروسكوپي
ميومكتومي هيستروسكوپي به عنوان ميومكتومي واژينال نيز شناخته مي شود و يك روش كم تهاجمي در نظر گرفته مي شود كه براي برداشتن فيبروم هاي زير مخاطي موجود در داخل رحم استفاده مي شود.
اين روش فقط مي تواند براي رسيدگي به فيبروم هاي نوع 0 يا 1 با طبقه بندي FIGO استفاده شود (تصوير زير را ببينيد) كه كاملاً در داخل حفره رحم يا عمدتاً در حفره هستند كه به ندرت تنها فيبروم هاي موجود هستند. علاوه بر اين، محدوديت اندازه اي براي مواردي كه مي توان با اين روش به طور ايمن حذف كرد وجود دارد.
فيبروم ها بايد كمتر از 3.5 سانتي متر (كمتر از 1/2 اينچ) باشند كه تقريباً به اندازه يك توت فرنگي كوچك است . بنابراين، ميومكتومي هيستروسكوپي كمترين نوع ميومكتومي است و بيماران معمولاً به روشي نياز دارند كه تمام انواع و اندازههاي فيبروم (يعني آمبوليزاسيون فيبروم رحم ) و نه فقط موارد كوچك در حفره رحم را بررسي كند.
بازدید: