هنگامي كه بسياري از مردم به اختلال كمبود توجه فكر مي كنند، كودكي خارج از كنترل را در حال حركت دائمي تصور مي كنند كه از ديوارها مي پرد و همه اطرافيان را به هم مي زند. اما واقعيت بسيار پيچيده تر است. برخي از كودكان مبتلا به ADHD بيش فعال هستند، در حالي كه برخي ديگر ساكت مي نشينند و توجه خود را كيلومترها دورتر نشان مي دهند. برخي تمركز بيش از حد روي يك كار دارند و در انتقال آن به كار ديگري مشكل دارند. ديگران فقط كمي بي توجه هستند، اما بيش از حد تكانشي هستند.

علائم و نشانه‌هايي كه كودك مبتلا به اختلال كمبود توجه دارد به اين بستگي دارد كه كدام ويژگي غالب است.

كودكان مبتلا به ADHD ممكن است:

• بي توجه، اما نه بيش فعال يا تكانشي.
• بيش فعال و تكانشي، اما قادر به توجه است.
• بي توجه، بيش فعال و تكانشي (شايع ترين شكل ADHD).

كودكاني كه فقط علائم بي توجهي ADHD دارند، اغلب ناديده گرفته مي شوند، زيرا آنها مخل نيستند. با اين حال، علائم بي توجهي عواقبي دارد: قرار گرفتن در آب گرم با والدين و معلمان به دليل رعايت نكردن دستورالعمل ها. عملكرد ضعيف در مدرسه؛ يا درگيري با بچه هاي ديگر بر سر عدم بازي بر اساس قوانين.

كدام يك از اين كودكان ممكن است ADHD داشته باشند؟

الف- پسر بيش فعالي كه بي وقفه حرف مي زند و نمي تواند آرام بنشيند.
ب. روياپرداز ساكتي كه پشت ميزش مي نشيند و به فضا خيره مي شود.
ج. هر دو.

پاسخ صحيح c است."

علائم ADHD در سنين مختلف

از آنجايي كه ما انتظار داريم كودكان بسيار خردسال به راحتي حواس پرتي و بيش فعالي داشته باشند، اين رفتارهاي تكانشي - صعود خطرناك، توهين غيرمنتظره - است كه اغلب در كودكان پيش دبستاني مبتلا به ADHD برجسته مي شود. با اين حال، در سن چهار يا پنج سالگي، اكثر كودكان ياد گرفته‌اند كه چگونه به ديگران توجه كنند، وقتي به آنها دستور داده مي‌شود، ساكت بنشينند و هر چيزي را كه به سرشان مي‌آيد نگويند. بنابراين تا زماني كه كودكان به سن مدرسه مي رسند، مبتلايان به ADHD در هر سه رفتار برجسته مي شوند: بي توجهي، بيش فعالي و تكانشگري.

ADHD در دختران

دختران كمتر از پسران براي تشخيص و درمان ADHD قرار دارند. برخي افراد حتي به اشتباه معتقدند كه اين عارضه فقط در پسران رخ مي دهد. در واقع، علائم ADHD مي تواند در دختران متفاوت به نظر برسد، به گونه اي كه تشخيص اين اختلال را سخت تر مي كند.

دختران مبتلا به ADHD ممكن است به اندازه پسرها بيش فعال، تكانشي يا مخل در كلاس به نظر نرسند. با اين حال، آنها ممكن است بي سر و صدا با اضطراب ، فراموشي، بي نظمي و عدم تمركز دست و پنجه نرم كنند. دختران مبتلا به ADHD همچنين ممكن است از راهبردهاي مقابله اي بهتري براي جبران مشكلات خود استفاده كنند، مانند تلاش بيشتر براي انجام تكاليف مدرسه. 

بسياري از دختران تا اواخر عمر تشخيص رسمي ADHD دريافت نمي كنند . تا آن زمان، آنها احتمالاً مجبور بودند عواقب زندگي با يك اختلال ناشناخته و درمان نشده را تحمل كنند. اين پيامدها مي تواند شامل مشكلات در مدرسه و روابط و همچنين اعتماد به نفس پايين يا حتي افسردگي باشد . تشخيص زودهنگام و دقيق بهترين راه براي اطمينان از دريافت حمايت مورد نياز فرزندتان است

علائم و نشانه هاي بي توجهي ADHD

اينطور نيست كه كودكان مبتلا به ADHD نتوانند به آن توجه كنند: زماني كه آنها كارهايي را انجام مي دهند كه از آنها لذت مي برند يا در مورد موضوعاتي كه به آنها علاقه مند هستند مي شنوند، براي تمركز و ادامه كار مشكلي ندارند. اما زماني كه كار تكراري يا خسته كننده است، آنها به سرعت تنظيم مي كنند.

ماندن در مسير يكي ديگر از مشكلات رايج است. كودكان مبتلا به ADHD اغلب بدون انجام هيچ يك از آنها از يك كار به كار ديگر مي پرند، يا از مراحل لازم در مراحل صرف نظر مي كنند. سازماندهي تكاليف مدرسه و زمان آنها براي آنها سخت تر از اكثر كودكان است. كودكان مبتلا به ADHD همچنين در صورت وقوع اتفاقاتي در اطرافشان در تمركز مشكل دارند. آنها معمولاً به يك محيط آرام و ساكت نياز دارند تا تمركز خود را حفظ كنند.

علائم بي توجهي در كودكان

فرزند شما ممكن است:

• در متمركز ماندن مشكل دارند. به راحتي حواس خود را پرت كنيد يا از يك كار قبل از اتمام آن خسته شويد.
• به نظر مي رسد وقتي با او صحبت مي شود گوش نمي دهد.
• در به خاطر سپردن چيزها و پيروي از دستورالعمل ها مشكل دارند. به جزئيات توجه نكنيد يا اشتباهات بي دقتي انجام دهيد.
• در سازماندهي، برنامه ريزي پيش رو و به پايان رساندن پروژه ها مشكل داريد.
• مكرراً تكاليف، كتاب‌ها، اسباب‌بازي‌ها يا ساير اقلام را گم كنيد يا به اشتباه بياندازيد.

علائم و نشانه هاي بيش فعالي ADHD

بارزترين علامت ADHD بيش فعالي است. در حالي كه بسياري از كودكان به طور طبيعي كاملاً فعال هستند، كودكاني كه علائم بيش فعالي اختلال كمبود توجه دارند هميشه در حال حركت هستند. آنها ممكن است سعي كنند چندين كار را همزمان انجام دهند و از يك فعاليت به فعاليت ديگر بپرند. حتي زماني كه مجبور مي شوند ثابت بنشينند، كه ممكن است برايشان بسيار سخت باشد، پايشان ضربه مي زند، پايشان مي لرزد يا انگشتانشان طبل مي زند.

علائم بيش فعالي در كودكان

فرزند شما ممكن است:

• مدام بي قراري و غر زدن.
• در يك جا نشستن، آرام بازي كردن يا استراحت كردن مشكل داريد.
• به طور مداوم در اطراف حركت كنيد، اغلب در حال دويدن يا بالا رفتن نامناسب.
• زياد حرف بزن
• خلق و خوي سريع يا "فيوز كوتاه" داشته باشيد.

علائم و نشانه هاي تكانشي ADHD

تكانشگري كودكان مبتلا به ADHD مي تواند مشكلاتي در خودكنترلي ايجاد كند. از آنجايي كه آنها كمتر از ساير بچه‌ها خودشان را سانسور مي‌كنند، مكالمات را قطع مي‌كنند، به فضاي ديگران هجوم مي‌آورند، در كلاس سؤالات نامربوط مي‌پرسند، مشاهدات بدون درايت انجام مي‌دهند و سؤالات بيش از حد شخصي مي‌پرسند. پيروي از دستورالعمل هايي مانند "صبور باشيد" و "فقط كمي صبر كنيد" براي كودكان مبتلا به ADHD دو برابر سخت تر از ساير نوجوانان است.

كودكاني كه علائم و نشانه هاي تكانشي ADHD دارند نيز معمولاً بدخلق هستند و از نظر احساسي بيش از حد واكنش نشان مي دهند. در نتيجه، ديگران ممكن است كودك را بي احترامي، عجيب و غريب يا نيازمند بدانند.

علائم تكانشگري در كودكان

فرزند شما ممكن است:

• بدون فكر عمل كن
• حدس بزنيد، به جاي وقت گذاشتن براي حل يك مشكل؛ بدون منتظر ماندن براي فراخواني يا شنيدن كل سؤال، پاسخ‌ها را در كلاس بيان كنيد.
• در مكالمات يا بازي هاي ديگران دخالت كنيد.
• اغلب حرف ديگران را قطع مي كند. اشتباه را در زمان اشتباه بگو
• قادر به كنترل احساسات قدرتمند نباشيد كه منجر به طغيان خشم يا عصبانيت مي شود.

اثرات مثبت ADHD در كودكان

ADHD هيچ ربطي به هوش و استعداد ندارد. علاوه بر اين، كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه اغلب ويژگي‌هاي مثبت زير را نشان مي‌دهند:

خلاقيت. كودكاني كه ADHD دارند مي توانند به طرز شگفت انگيزي خلاق و تخيلي باشند. كودكي كه روياپردازي مي كند و ده فكر مختلف در آن واحد دارد، مي تواند به يك استاد حل مسئله، منبع ايده ها يا يك هنرمند مبتكر تبديل شود. كودكان مبتلا به ADHD ممكن است به راحتي حواسشان پرت شود، اما گاهي اوقات متوجه چيزهايي مي شوند كه ديگران نمي بينند.

انعطاف پذيري از آنجايي كه كودكان مبتلا به ADHD گزينه‌هاي زيادي را در يك زمان در نظر مي‌گيرند، در ابتدا روي يك جايگزين قرار نمي‌گيرند و نسبت به ايده‌هاي مختلف بازتر هستند.

اشتياق و خودانگيختگي. كودكان مبتلا به ADHD به ندرت خسته كننده هستند! آنها به چيزهاي مختلف زيادي علاقه مند هستند و شخصيت پر جنب و جوشي دارند. به طور خلاصه، اگر آنها شما را خشمگين نمي‌كنند (و گاهي اوقات حتي زماني كه هستند)، بودن با آنها بسيار سرگرم كننده است.

انرژي و رانندگي. وقتي بچه هاي مبتلا به ADHD انگيزه دارند، سخت كار مي كنند يا بازي مي كنند و براي موفقيت تلاش مي كنند. در واقع ممكن است دشوار باشد كه حواس آنها را از كاري كه به آنها علاقه دارد منحرف كنيد، به خصوص اگر اين فعاليت تعاملي يا عملي باشد.